معنای تحجرتحجر در لغت به معنای «سختشدن مانند سنگ» و در اصطلاح به معنای ذهن بسته و تنگ نظری و اندیشه راکد و ساکن است. به کسی متجر میگویند که اندیشه پویایی نداشته باشد و خشک مغز و بستهذهن باشد.[۱] «تحجرگرایی» به آن دسته از نگرشهای دینی گفته میشود که از شکفتن اندیشه دینی و برقراری تعامل نظری و عملی با جامعه و سیاست پرهیز میکند.[۲]ویژگی متحجرینشهید مطهری جریان متحجرین را همواره از عوامل انحطاط مسلمانان میدانست.مطهری، متحجر را دگماندیش و جمودباور می داند که حاضر نیست به اندیشهها و ایدههای غیر از خود کمترین توجهای داشته باشد.[۳]شهید مطهری معتقد است متحجرین، کهنهگراها و مرتجعینی هستند که تلاش میکنند تا قطعه تاریخی صدر اسلام را با تمام ویژگیها و مختصات پدیداریاش، نظیر شرایط جغرافیایی، اجتماعی و روانی، در زمان حال و آینده باز تولید کنند. آنها از هر چه نو است متنفرند و جز با کهنه خو نمیگیرند. از نظر آنها دین مأمور حفظ آثار باستانی است و نزول قرآن برای آن است که جریان زمان را متوقف کند و اوضاع جهان را به همان حالی که هست میخکوب نماید. آنها معتقدند که هر وضعی که در قدیم بوده است، جزء مسائل و شعائر دینی است و باید حفظ و نگهداری شوند. آنها از اسلام جز آموزههای بسته، رسوبشده و انعطافناپذیر انتظار ندارند و همواره راکد و تحول ناپذیرند.[۴]او انسانِ گرفتار تعصبها و تحجرها را از آزادی معنوی و عقلی محروم میداند.[۵] وی اعتقاد دارد بعضی افراد به حکم جمودی که دارند خیال میکنند دین اسلام آمده است که اوضاع عالم را از هر جهت ثابت و دنیا را به شکل موزه آثار باستانی درآورد. از این رو با هر چیز تازهای مخالفند؛ هرچند شاید آن چیز تازه با هدفهای دین اسلام سازگار, ...ادامه مطلب