حالات رسول الله هنگام دریافت وحی

سوال: طبق برخي روايات: «پيامبر در اثر دريافت وحي، دچار حال غش و بيهوشي مي‌شدند» آيا اين روايات معتبر هستند؟

پاسخ اجمالی[1]

وحی کلام پروردگار و به فرمودة قرآن کریم، کلامی ثقیل و سنگین است یکی از ابعاد ثقل وحی، سنگینی آن بر وجود مبارك پیامبر(صلیّ الله علیه و آله و سلّم) به سبب بروز حالات,ی از قبیل انقطاع از دنیا که در تعابیر برخی صحابه اغماء نامیده شده است و ریزش عرق و غیره در ایشان میباشد. بروز این حالات, شاید این گمان را ایجادنماید که آن حضرت، آمادگی و ظرفیت دریافت, وحی را نداشته اند، اما با توجه بهروایاتی از معصومین که بروز حالت اغماء را مختص به نزول وحی به صورت مستقیم و بدون وساطت جبرئیل دانسته و آیاتی از قرآن کریم که حاکی از عظمت کلام بیواسطه خداوند است جایی براي این اشکال نمی ماند. زیرا انسان هر اندازه هم که قوي باشد در برابر قويتر از خود توان محدودش را از دست میدهد. البته مبالغه هایی هم در برخی از روایات رسیده از صحابه در مورد حالات, پیامبر(صلیّ الله علیه و آله و سلّم)، هنگام, نزول وحی وجود دارد که منطبق با شأن ایشان نیست. گرچه برخی حالات, و عوارض نزول وحی هم غیرقابل انکار و لازمۀ اتصال به عالم والا و دریافت, وحی میباشد؛ این مبالغه ها خاورشناسان را به این اشتباه انداخته که وحی تنها نوعی حالت غش و صرع است، در حالی که صحابه، تنها بر اساس درك مادي خود، این حالات, را در قالب الفاظ و تعابیري بیان کرده اند که در به تصویر کشیدن حقیقت آثار وحی بر روح و جسم رسول خدا (صلیّ الله علیه وآله وسلّم) عاجزاست زیرا عوارض غش و صرع، از قبیل لرزش شدید و فراموشی پس از آن هرگز در رسول خدا(صلیّ الله علیه و آله و سلّم) مشاهده نشده است بلکه به لطف پروردگار، ایشان موفق شدند کلام وحی را به طور کامل حفظ و به مردم ابلاغ نمایند.

پاسخ تفصیلی: