سؤالآیا دلایل عقلی بر لزوم بعثت انبیا وجود دارد؟خداوند با فرستادن پیامبران سیر حرکت انسان به کمال را برایش تعیین میکند. عقل حکم میکند خداوندی که آفریدگار انسان است و از نیازهای گوناگون او اطلاع دارد راهنمای او باشد. خداوند از طریق وحی و به وسیله پیامبران به تکامل و رشد او کمک میکند. انسان به تنهایی نمیتواند قوانینی برای خود وضع کند که برای رسیدن به سعادت کافی باشد. حتما در جهت وضع قوانین برای زندگی بهتر خود، نیازمند آیین و رهنمودهای الهی است.ضرورت بعثت انبیاء برای تکامل بشرانسان مانند سایر موجودات کمالطلب است؛ امّا کمال حقیقی او از سنخ کمالات مادی و طبیعی نیست؛ بلکه تکامل انسانی او در حقیقت تکامل روح است که با فعالیّت اختیاری خویش حاصل میشود. راه وصول به این کمال ارتباط با کمال مطلق؛ یعنی خداوند متعال میباشد که در سایه این ارتباط به «مقام قرب الهی» نایل میشود.هدف از آفرینش انسان این است که با انجام افعال اختیاری سیر تکاملی خود را به سوی کمال نهایی بپیماید؛ وقتی انسان میتواند راه تکامل خویش را آزادانه و آگاهانه طی کند که هم هدف و هم راه رسیدن به آن را بشناسد، پس مقتضای حکمت الهی این است که ابزار و وسایل لازم را برای تحصیل چنین شناختهایی در اختیار بشر قرار دهد. شناختهای عادی و متعارف که از راه حس و عقل به دست میآیند هر چند نقش مهمی را در تأمین نیازمندیهای زندگی ایفا میکند؛ امّا برای شناختن راه کمال و سعادت حقیقی در ابعاد مختلف دنیوی و اخروی کافی نیست. و اگر راه دیگری برای رفع این کمبودها وجود نداشته باشد هدف خداوند از آفرینش انسان تحقق نخواهد یافت.با توجّه به مقدمات فوق به این نتیجه میرسیم که مقتضای حکمت الهی این است که راه دیگری بجز عقل و حس برای شناختن مسیر تکا, ...ادامه مطلب
سؤالآیا در خصوص بعثت انبیاء ضرورت و فرضی بر خداوند است؟فرستادن پیامبران یکی از موارد قاعده لطف است که علمای علم کلام آن را بر خداوند واجب میدانند.قاعده لطفدر علم کلام، قاعدهای مطرح است تحت عنوان قاعده لطف، طبق این قاعده، لطف چیزی است که مکلف با بودن آن به انجام طاعت نزدیکتر و از انجام معصیت دورتر میگردد.طبق نظر علمای بزرگ شیعه، لطف از سوی خداوند واجب است زیرا بواسطه آن غرض شارع حاصل میگردد. خواجه طوسی و علامه حلّی میفرمایند: لطفی که فعل خدای متعال است، انجام چنین لطفی بر خداوند واجب است (که یکی از موارد این لطف ارسال پیامبران و انزال کتب وتعیین امام است).[۱]ارسال نبی و قاعده لطفچرا نبوت و ارسال پیامبران از جانب خداوند لطف است؟ مرحوم مظفر میفرماید:انسان مخلوق عجیبی است نفس او ترکیبی است از بواعث خیر و فساد، نفس حیوانی دائم او را به سمت بدیها و زشتیها سوق میدهد و از طرف دیگر خداوند، عقل هادی مرشد را در انسان قرار داده است که او را به سمت صلاح و خیرات میخواند. بین نفس و عقل دائماً کشمکش و نزاع وجود دارد اگر عقل بر هوا پیروز شود انسان را به اعلی علیین میبرد و اگر نفس بر عقل غالب شود او را تا مرتبه بهائم پائین آورده و او را از اخسرین میسازد در این میان نفس بیشتر بر عقل غالب میشود از این رو میبینیم اکثر مردم در ضلالت فرورفته و از هدایت بدورند. هم چنین انسان به دلیل قصور عقلش قادر نیست هر آنچه به نفع یا ضرر اوست بشناسد بنابراین انسان بسیار محتاج است به اینکه کسی راه را به او بشناساند و طریق را آشکار کند… پس واجب است که خداوند تعالی به دلیل رحمت و لطف به مردم برخی را مبعوث کند تا آنها را از آنچه به ضرر آنهاست ترسانده و به آنچه به نفع آنهاست بشارت دهد اما این وجوب به این, ...ادامه مطلب
سؤالآیا دلیلی روایی بر زیارت اهل قبور در سیره نبوی وجود دارد؟روایتها و گزارشهای متعددی از سیره پیامبر بر زیارت اهل قبور در منابع شیعه و اهل سنت وجود دارد. پیامبر(ص) مسلمانان را به زیارت اهل قبور و همچنین زیارت خودشان توصیه میکردند. گزارشهایی از سیره پیامبر(ص) در مورد زیارت قبر آمنه بنت وهب، شهدای جنگ احد و قبور بقیع ذکر شده است.توصیه پیامبر(ص) به زیارت اهل قبور در روایات شیعه و اهل سنتروایات متعددی درباره زیارت اهل قبور از پیامبر(ص) به طریق اهل سنت و شیعه رسیده که به برخی از آنها اشاره میگردد:«هیچکس نیست که بر من سلام بکند، مگر این که خداوند روحم را بر من باز میگرداند و من پاسخ او را میگویم».[۱]«بر من درود بفرستید زیرا درود و سلام شما بر من میرسد».[۲]«هر کس به قصد زیارت و دیدار من به سوی من آید، شایسته است بر من که در روز قیامت شفیع او باشم».[۳]«هر کس برای حج به مکه برود سپس در مسجد من به دیدار من بیاید، برای او دو حج پذیرفته شده، نوشته میشود».[۴]«هر کس در حال حیات و پس از وفاتم مرا زیارت کند، روز قیامت، در همسایگی (و پناه) من خواهد بود».[۵]«کسی که به خاطر خدا برای زیارت من به مدینه بیاید، روز قیامت در همسایگی (و پناه) من خواهد بود».[۶]رسول خدا(ص) به علی(ع) فرمودند: «ای علی! هر کس مرا در حال حیات یا پس از مرگم زیارت کند، یا تو را در حال حیاتت یا پس از وفاتت زیارت کند یا دو پسرت را در حال حیاتشان یا پس از وفاتشان زیارت کند، ضمانت میکنم که روز قیامت، او را از هول و هراسها و سختیهای قیامت، برهانم و در رتبه خودم و با خودم قرارش دهم».[۷] درباره زیارت قبور اهل بیت(ع)، روایات زیادی وارد شده که با مراجعه به کتاب جامع الزیارات ابن قولویه میتوان از آنها مطلع شد.انس بن مال, ...ادامه مطلب
خطبه دوم امام حسین(ع) در روز عاشورا که امام حسین(ع) ضمن آن به مذمت مردم کوفه به دلیل پیمانشکنی پرداخته و حرامخواری را علت این پیمانشکنی قلمداد کرده است.از نظر محققان، امام حسین(ع) در خطبه دوم خود در روز عاشورا تلاش کرده تا توجه مردم کوفه را به این حقیقت جلب کند که آنان با شمشیری که متعلق به خاندان پیامبر(ص) است علیه این خاندان قیام کردهاند و نیرویی را که اسلام به آنان ارزانی داشته بر ضد خود اسلام به کار بردهاند. برخی از جملات این خطبه بهعنوان شعار نهضت عاشورا قلمداد شدهاند.امام حسین(ع) این خطبه را پیش از آغاز جنگ و زمانی که سپاه کوفه آماده حمله بود خواند. زمانی که امام حسین(ع) قصد کرد تا با این سخنرانی پایانی حجت را بر سپاه کوفه تمام کند، سپاهیان دشمن با ایجاد سروصدا و هلهله از این کار جلوگیری کردند. امام حسین(ع) در این شرایط سخنان خود را شروع کرد و دلیل عدم سکوت سپاه کوفه را برای نشنیدن سخنان حق را حرامخواری آنان برشمرد.جایگاه و ویژگیهاخطبه دوم امام حسین(ع) در روز عاشورا خطبهای است که در بخش مهمی از آن امام(ع) مردم کوفه را به دلیل پیمانشکنی مورد ملامت قرار داده است. امام(ع) در این خطبه به تحلیل این موضوع پرداخته که چگونه مردم کوفه، که یک روز در اثر جنایتهای بنیامیه در حق آنان بهسوی آن حضرت میل یافته بودند و او را به عراق دعوت کرده بودند، ناگهان تغییر موضع دادند؛ تغییری که طی آن نقض عهد کردند و امام(ع) را تنها گذاشتند و از بنیامیه پشتیبانی کردند.[۱]امام حسین(ع) در تحلیل خود دلیل این انحراف، که در هنگام ایراد خطبه به صورت امتناع از شنیدن سخن حق با ایجاد سروصدا نمایان شده بود، را حرامخواری سپاه کوفه قلمداد کرده بود؛ حرامخواری که ناشی از سرازیرشدن پولهای حرام ف, ...ادامه مطلب
سؤالآیا درباره پیادهروی به اماکن مذهبی، دلیلی وجود دارد؟پیادهروی برای زیارت امام حسین(ع) در روایات مورد سفارش قرار گرفته است. امام حسن(ع) نیز چندین بار مسیر حج را پیاده رفته است. یکی از دلایل فضیلت پیادهروی به سوی مکانهای مقدس را، فروتنی و خشوع دانستهاند.البته اگر خستگی پیادهروی باعث شود فرد از دعا و عبادت بازماند بهتر است سواره به زیارت برود. همچنین اگر شخص توانگر برای صرف هزینه کمتر بخواهد پیاده به زیارت برود، بهتر است سواره این سفر را انجام دهد.پیادهروی به سوی مکانهای مقدس در دیگر ادیان مانند مسیحیت نیز وجود دارد.حجگزاری پیاده امام حسن(ع)بر اساس روایات، امام حسن(ع) ۲۰[۱] یا ۲۵ بار[۲] از مدینه تا مکه برای انجام فریضه حج پیاده رفته است. بنا بر روایتی دیگر، گاهی پیش میآمد که او این مسیر را پابرهنه طی میکرد.[۳] گفته شده امام حسن(ع) توان مالی داشت و در حالی که اسبها و شترها، خالی از راکب میرفتند، او پیاده به حج میرفت.دلیل سفارش به حجگزاری سوارهدر برخی روایات، توصیه به سواره رفتن به حج شده است. یکی از دلایل این توصیه آن است که خستگی راه مانع انجام مناسک حج نشود. در روایتی، امام صادق(ع) به سواره رفتن به حج سفارش کرده و دلیل آن را توانایی داشتن بر دعا و عبادت دانسته است.[۴]بنا بر روایتی دیگر، اگر انگیزه شخص توانگر از پیاده رفتن به حج این است که هزینه کمتری صرف کند، بهتر است سواره برود.[۴]فضیلت پیادهروی برای زیارت امام حسین(ع)در روایات، پیادهروی برای زیارت حرم امام حسین(ع) دارای فضیلت شمرده شده است. بر پایه روایتی، کسی که پیاده به حرم امام حسین(ع) برود، خدا در برابر هر گام برای او حسنهای نوشته و گناهی را پاک میکند.[۵]برخی نیز، فروتنی و خشوع را به عنوان دلیلی عقلا, ...ادامه مطلب
سؤالبه چه دلیل امام حسین(ع) را سرور آزادگان جهان میخوانند؟پاسخآزادی و آزادگی در مکتب امام حسین(ع) از اصول بنیادی و از علل اساسی قیام عاشورا قلمداد شده است. برخی معتقدند مفهوم آزادی و آزادگی با نام امام حسین(ع) و قیام عاشورا گره خورده است. امام حسین(ع) اگرچه در متون تاریخی و روایی با کنیه «اباعبدالله» نام برده شده، در متون ادبی و قصاید حماسی بیشتر با کنیه «ابوالاحرار» و «سرور آزادگان» شناخته شده است.برخی محققان آزادی را، در مقابل بردگی، اصطلاحی حقوقی و اجتماعی دانستهاند که بهمعنای رهایی تن از اسارت و نیز خلاصی از تنگناهای زندگی و انتخاب آگاهانه مسیر حیات است. آنان آزادگی را برتر از آزادی دانستهاند و آن را نوعی رهایی انسان از قید و بندهای ذلتآور حیات بهشمار بردهاند.در سخنان امام حسین(ع) تأکید بر آزادی و آزادگی، بهخصوص از آغاز قیام عاشورا در رجب سال۶۰ق، دیده میشود. جمله «اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید» از امام حسین(ع) از مشهورترین سخنان او درباره آزادی و آزادگی قلمداد شده و آن را «منشور جهانی آزادی و آزادگی»، «منشور آزادی» و «حدیث حریت» خواندهاند. در سخنان سایر شهیدان قیام کربلا نیز جملاتی درباره آزادی و آزادگی دیده میشود.جایگاه و مفهومشناسیاز نظر برخی محققان، مفهوم آزادی و آزادگی با نام امام حسین(ع) و قیام عاشورا گره خورده است.[۱] امام حسین(ع) اگرچه در متون تاریخی و روایی با کنیه «اباعبدالله» نام برده شده، در متون ادبی و قصاید حماسی بیشتر با کنیه «ابوالاحرار» و «سرور آزادگان» شناخته شده است.[۲]برخی محققان آزادی را، در مقابل بردگی، اصطلاحی حقوقی و اجتماعی دانستهاند که بهمعنای رهایی تن از اسارت و نیز خلاصی از تنگناهای زندگی و انتخاب آگاهانه مسیر حیات است. آنان آز, ...ادامه مطلب
تأثیر عاشورا بر قیامهای پس از خوداساس و ریشه بسیاری از نهضتهای حق طلبانه پس از عاشورا، همانند قیام توابین، قیام مختار، قیام زید بن علی(ع)، قیام یحیی بن زید، قیام امام حسین(ع) بوده است.[۱] شهادت امام حسین(ع) در تهییج شیعیان و وحدت بخشیدن به آنها تأثیر بسیاری داشت.[۲] برخی گفتهاند نهضتهای مهم سیاسی شیعه به عنوان یک مکتب و تشکیلات انقلابی و ریشهدار در میان مسلمین پس از حادثه عاشورا مطرح شد.[۳]انتشار اخبار کربلا تأثیر زیادی در میان مسلمانان گذاشت. شهادت امام حسین(ع) و یارانش و اسارت خاندانش، سبب نفرت مسلمانان از دستگاه خلافت اموی شد.[۴] پس از حادثه عاشورا دو گونه مخالفت و قیام بر ضد دستگاه یزید و آنگاه خلافت بنیامیه، رخ داد. بخشی از آن، سازمان نیافته و حرکت فردی و جسورانه بود و برخی قیامهای فراگیر.[۵]توابیناولین قیام شیعیان علیه امویان، قیام توابین بود.[۶] نخستین عکسالعمل همگانی در ارتباط با حادثه کربلا، قیام توابین بود که توسط مردم کوفه انجام گرفت؛ چرا که از یک سو، در کوفه شیعیان فراوانی زندگی میکردند که به امام علی(ع) و امام حسین(ع) علاقمند بودند و از سوی دیگر، آنان با نامههای خود، امام حسین(ع) را به عراق دعوت کردند، و سپس از یاری او سرباز زدند و در واقع امام حسین(ع) و یارانش را تسلیم دشمن کردند.[۷]توابین در سال ۶۵ق به خونخواهی امام حسین(ع) قیام کردند. چند ماهی پس از واقعهٔ کربلا (محرم ۶۱)، گروهی از شیعیان کوفه که از یاری نرساندن به امام حسین(ع) سخت اظهار پشیمانی میکردند، در خانه سلیمان بن صُرَد خُزاعی گرد آمدند. در این جمع که شمار آنان را حدود ۱۰۰ تن برآورد کردهاند، از همه مشهورتر سلیمان بن صرد، صحابی کهنسال پیامبر(ص) بود که پیش از آن در پیکار صفین در صف لشکریان , ...ادامه مطلب
مطالب این وبلاگ حاصل مطالعات و دست نوشتههای قرآنی و حدیثی است که برای نشر معارف دینی و استفاده جامعه اسلامی منتشر میشود.انتشار مطالب وبلاگ نیازی به استناد دهی به این وبلاگ نیست و منابع متن مطالب کافی است.صفحه انستاگرام:https://www.instagram.com/foabbasi بخوانید, ...ادامه مطلب
سؤالخداوند در آیه ۲۹سوره دخان میفرماید: «فَما بَکَتْ عَلَیْهِمُ السَّماءُ»؛ از طرفی در مورد ولادت امام حسین(ع) در دعای روز سوم شعبان داریم که «بکته السماء و من فیها…» آیا بین آیه قرآن و روایت تناقض وجود ندارد؟ گریستن یا نگریستن آسمان و زمین برای بشر آیا حقیقی است یا کنایی؟پاسخآسمان و موجودات هستی برای افرادی که در دنیا عذاب شدهاند، گریه نمیکنند. در مقابل از مرگ یا شهادت بندگان وارسته الهی غمگین شده و گریه میکنند. این دو تناقضی با هم ندارد. گریه آسمان و موجودات هستی بر ابا عبدالله الحسین(ع)، معصوملن(ع) و مؤمنان در روایات اسلامی آمده است.برخورداری عالم هستی از شعورهمه موجودات در آموزههای اسلامی از یک نوع شعوری برخوردارند. این شعور آنها را به تسبیح الهی وامیدارد[۱] از دیگر سوی رفتار انسان بر آسمان و بارندگی و… اثر دارد که بیانگر شعور و درک آنهاست:﴿وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُری آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَكَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ؛ اگر اهل شهرها و آبادیها، ایمان میآوردند و تقوا پیشه میکردند، برکات آسمان و زمین را بر آنها میگشودیم.﴾(اعراف:۹۶) روایات اسلامی بیانگر گریه و ناراحت شدن عالم هستی در مرگ مؤمن است.[۲] همه اینها گویای واکنش موجودات جهان براتفاقهای روزمره میباشد. گریه کردن یا نکردن بر مرگ افراد یکی از همین واکنشهاست.گریه آسمان و زمین بر شهادت امام حسین(ع)آسمان و زمین و موجودات جهان در فقدان پیامبران الهی(ع)، معصومان(ع) و ائمه هدی(ع) ناراحت و گریان میشود. پیامبر اکرم(ص) گریه عرش خدا، ملائکه، آسمان، زمین و تمام موجودات را برای واکنش به گریههای حضرت زهرا(ع) تأیید کرده است.[۳] در روایات آمده است که هنگام شهادت امام حسین(ع)، آسمان بر او گ, ...ادامه مطلب
حضرت آیتالله خامنهای در پیامی به بیست و نهمین اجلاس سراسری نماز برپائی این همایش را پس از دوسال مایه خرسندی و برکت دانسته و خاطرنشان کردند: پیوندهای حیاتی در یک جامعهی خوشبخت و خوشفرجام، همچون دوستی و گذشت و مهربانی و همدلی و همدردی و یاریرسانی و خیرخواهی و امثال آن به برکت رواج و اقامهی نماز، استحکام مییابد.متن پیام رهبر انقلاب به این شرح است:بسم الله الرّحمن الرّحیموالحمدلله رب العالمین و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین سیما بقیةالله فیالعالمین ارواحنا فداهبرپائی این همایش فرخنده پس از تأخیر دوساله، مایهی خرسندی و انشاءالله موجب برکت است. هر تلاش فکری و عملی برای نشان دادن ارزش نماز و بزرگداشت این فریضهی مبارک، کاری در جهت نورانی کردن دل انسانها و گرم کردن محفل زندگی آنها است.یاد خدا که نماز مظهر کامل آن است، دل و جان را آزاد و جامعه را آباد میسازد. پیوندهای حیاتی در یک جامعهی خوشبخت و خوشفرجام، همچون دوستی و گذشت و مهربانی و همدلی و همدردی و یاریرسانی و خیرخواهی و امثال آن به برکت رواج و اقامهی نماز، استحکام مییابد. صفهای نماز جماعت، صفوف به هم پیوستهی فعالیتهای اجتماعی را پدید میآورد. کانون گرم و پرشور مساجد، کانونهای همکاری در عرصهی اجتماعی را رونق میبخشد. نماز، آنگاه که با احساس حضور خداوند، گزارده شود به همهی عرصههای زندگی نورافشانی میکند و دنیا و آخرت فرد و جامعه را آباد میسازد.نمازگزار -هر که و هر جا- به اندازهی ظرفیت خود از نماز بهره میبرد، ولی در این میان، جوانان و نوجوانان از همه جلوترند؛ بهرهی آنان از نمازی که با توجه و خشوع خوانده شود بسی بیشتر است. دل جوان و نوجوان آمادگی افزونتری دارد برای رسیدن به «فلاح» که اذان نماز، شتاب گرفتن به آن, ...ادامه مطلب
بسم الله الرّحمن الرّحیمخیلی خرسندم و خدای متعال را شاکرم که این جلسهی نورانی و بابرکت را یک بار دیگر در این حسینیّه دیدیم و از آن فیض بردیم. دلهای پاک و صاف شما، دلهای روشن شما کیفیّت میدهد به دعا و به نصیحت و به موعظه و به مرثیهخوانی و همه چیز. اصل قضیّه دل است؛ دلِ روشن و پاک که بحمدالله منشأ و منبعش شماها هستید. این قاری محترم خوشسلیقگی به خرج دادند، این آیه را برایمان خواندند: «اِنَّهُم فِتیَةٌ آمَنوا بِرَبِّهِم وَ زِدناهُم هُدًی»(۱) انشاءالله شماها مصداق این آیهی شریفه باشید: جوانهایی که ایمان آوردند، ایمان در دل آنها راسخ شد و به همین جهت هم خدای متعال هدایتش را بر آنها افزایش داد. سعی کنیم این جوری باشیم.اربعین، پرچم سربلند حسینبنعلی (علیه السّلام) است. [مراسم] اربعین امسال از همه سال، از همهِی سالها، از همهی دوران تاریخ، باشکوهتر و معظّمتر انجام گرفت. حقّاً و انصافاً باید گفت حادثهی اربعین، این پیادهروی، این حضور همگانی مردم مسلمان، یک پدیدهی معجزهگون و معجزهآسا است. این یک چیز طبیعی نیست. با هیچ ترتیبی، با هیچ تدبیری، با هیچ دستی، با هیچ سیاستی امکان نداشت و امکان ندارد یک چنین حادثهای پیش بیاید؛ این فقط دست خدا است.خب، این مژده است. این برای من و شما مژده و بشارت است. پیدا است که دست خدای متعال در حال اقدام برای پیشرفت داعیهی اسلامخواهی و اسلامگرایی است و پرچم اسلامِ اهلبیت را روزبهروز خدای متعال دارد بلندتر میکند. این نشانهی آن است که راه پیش روی ما راه روشنی است، انشاءالله راه پیمودنی است.من به شما جوانهای عزیز توصیه میکنم قدر هیئتهایتان را بدانید. من همیشه به جوانها میگویم قدر جوانیتان را بدانید؛ این امروز هم هست. قدر جوانی را بدانید، ام, ...ادامه مطلب
چکیدهروایات معتبر اسلامی از اهمیت این مسأله و تأکید پیشوایان دین بر زنده نگهداشتن یاد و خاطره جانبازیهای شهیدان کربلا حکایت میکند. روایات اهل بیت علیهم السلام در فضیلت زیارت امام حسین ـ علیه السلام ـ از راه دور و نزدیک فراوان است. اربعین، مقطع پایان یافتن اسارت اهلبیت علیهم السلام، کاملشدن رسالت حضرت زینب و امام سجاد علیهما السلام در رسواساختن یزیدیان و رساندن پیام خون سرخ حسین به گمراهان کوفی و شامی است. از دیگر سو اربعین، مبدأ حرکت جوشنده و تمامناشدنی تبلیغ و ترویج فرهنگ حسینی هم هست. فردی که با پای پیاده از نجف تا کربلا میرود و پایان سفرش حضور در مضجع امام و ولی خدا و اعلان بیعت با اوست، در واقع نوعی مهاجرت نمادین را از خود به سمت امام به نمایش میگذارد. مراسم پیاده روی اربعین که با حضور عاشقانه و خالصانه دوستان اهلبیت، فارغ هرملیت و زبان، انجام میگیرد، یکی از بهترین فرصتهای آشنایی و تعمیق روابط معنوی، سیاسی و فرهنگی شیعیان جهان است! مقدمهمروری گذرا بر روایات پیامبر و اهلبیت علیهم السلام به خوبی نشان میدهد که از منظر فرهنگ ناب شیعه زیارت امام حسین ـ علیه السلام ـ، گریه و سوگواری بر مصائب آن امام و بزرگداشت ایام شهادت آن حضرت و یاران مظلومش، از جایگاه بلند و برجستهای برخوردار است. روایات معتبر اسلامی از اهمیت این مسأله و تأکید پیشوایان دین بر زنده نگهداشتن یاد و خاطره جانبازیهای شهیدان کربلا حکایت میکند. تعابیری که در روایات ما در این باره وارد شده و پاداشهای گوناگونی که بر این امر مژده داده شده است، بسیار شگفتانگیز مینماید.امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود: خداوند خیر هرکس را بخواهد، دوستی امام حسین و دوستی زیارت او را در دلش میافکند و برای هرکس بد بخواه, ...ادامه مطلب
اربعین چه روزی است؟ زیارت اربعین و پیادهروی برای زیارت مستحب است؟اربعین حسینی، چهلم شهادت امام حسین است که روز دهم محرم سال ۶۱ قمری به شهادت رسید. جوامع شیعی هر سال این روز را گرامی میدارند و به عزاداری میپردازند. برخی فقیهان زیارت حرم امام حسین(ع) در روز اربعین را مستحب دانستهاند.در برخی منابع تاریخی آمده است که در روز اربعین اسرای کربلا به زیارت مزار امام حسین(ع) رفتند. این قول را بعضی مورخان و عالمان از جمله شهید مطهری نقد کردهاند. در کتابهای تاریخی نقل شده است که جابر بن عبدالله انصاری صحابی پیامبر(ص) در اولین اربعین قبر امام حسین(ع) را زیارت کرده است. از این جهت اربعین برای شیعیان مهم تلقی شده و عزاداری و زیارت حرم امام حسین(ع) در هر سال از مناسک و آداب دینی شیعیان شمرده میشود.روایاتی در باب ارزش و فضیلت پیادهروی برای زیارت حرم امام حسین(ع) آمده است.بازگشت اسرای کربلا در اولین اربعینحضور اسرای کربلای در اولین اربعین شهادت امام حسین(ع) بر سر مزار آن حضرت در کربلا از مسائلی است که در قرون اخیر برخی محققان شیعه درباره آن تشکیک کردهاند. در مقابل، برخی دیگر از اندیشمندان، درصدد رد این تشکیک و اثبات اربعین اول شدهاند. آنچه بسیاری از منابع کهن از آن سخن گفتهاند، این است که در این روز، سرِ امام حسین(ع) به بدنش ملحق شده است[۱]عدهای مانند شیخ بهایی معتقد هستند روز ۲۰ صفر یعنی اربعین زمانی است که اهل بیت امام حسین(ع) یعنی کاروان اسرا، از شام به کربلا رسیدند. سید ابن طاووس در اواخر عمر نقدی بر این موضوع مینویسد. علامه مجلسی، میرزا حسین نوری، شیخ عباس قمی، ابوالحسن شعرانی، سید جعفر شهیدی و شهید مطهری[۲] از منکران این واقعه هستند. شیخ طوسی و شیخ مفید در آثارشان تصریح کرده, ...ادامه مطلب
به طور خلاصه آيات مربوط به امامت امير مومنان (سلام الله علیه) در قرآن کریم همگی گویاترین دلیل بر امامت، خلافت و سرپرستی جامعه اسلامی بعد از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) توسط امیر مومنان (سلام الله علیه) دارد؛ مانند آیه 67 سوره مائده معروف به آیه تبليغ؛ آیه 3 سوره مائده معروف به آيه اكمال دين؛ آیه 55 سوره مائه معروف به آيه ولايت؛ آیه 59 سوره نسائ معروف به آيه اولى الامر؛ آیه 33 سوره احزاب معروف به آيه تطهير؛ آیه 23 سوره شوری معروف به آيه مودّت؛ آیه 61 سوره آل عمران معروف به آيه مباهله؛ آیات 10-5 سوره دهر معروف به آیه اطعام و آیات فراوان دیگر که علاوه بر منابع معتبر شیعه، در منابع اولیه اهل سنت نیز با اسناد معتبر نقل شده است و همگی این روایات ثابت میکند که ولایت در این آیه به معنای دوستی و یار و یاور نیست و سرپرست بودن افراد الهی با زمامداری و سرپرستی خدا نه تنها ناسازگار نیست و بلکه عین تناسب و سازگاری است و کسی تردید ندارد که زمامدار اصلی و تنها سرپرست حقیقی خداست و خداست که این سرپرستی و زمامداری را به بندگان برگزیدهاش عطا میکند. ولایت امیر مومنان تنها شأن نزول آیه در منابع شیعه و اهل سنتمرحوم محدث بحراني در غاية المرام 24 حديث از منابع اهل سنت و 19 روايت از منابع شيعه نقل كرده است كه مجموعاً 43 حديث ميشود، بنابراين رواياتي كه پيرامون اين آيه وارد شده و دلالت بر شأن نزول آن در رابطه با امامت امیرمومنان بعد از رسول خدا میباشد، متواتر هستند؛ علاوه بر اين مرحوم علّامه اميني نام 66 نفر از بزرگان عامّه را با كتبشان ذكر مينمايد كه نزول آيه شريفه را در مورد اميرالمؤمنين (سلام الله علیه) پذيرفتهاند،[1] از جمله خوارزمي، جريان صدقه دادن انگشتر در حال ركوع, ...ادامه مطلب
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ الْبَصْرِيِّ ع, ...ادامه مطلب