آل الرسول در مجلس‏ يزيد

آل الرسول در مجلس‏ يزيد

راوى گويد: خانواده و زنان امام حسين عليه السّلام و بازماندگانش را طناب بسته بر يزيد وارد كردند. چون آنها با اين وضع نزد يزيد ايستادند، علىّ بن الحسين عليهما السّلام فرمود:

«اى يزيد! تو را به خدا سوگند مى‏دهم، گمانت به پيامبر چيست اگر ما را بدين حال ببيند».

يزيد دستور داد تا طنابها و ريسمانها را قطع كردند. بعد سر انور را پيش رويش نهاد و زنان را پشت سرش نشانيد تا وى را ننگرند، زين العابدين سر را بديد و ديگر هرگز از كلّه‏‌ اى نخورد.

امّا زينب، چون سر برادر را بديد، دست برد و گريبانش دريد و با صدايى حزين كه دلها را جريحه‏دار مى‏كرد فرمود:

يا حسينا، اى حبيب رسول اللَّه، اى فرزند مكّه و منى اى فرزند فاطمة الزهراء سيّده زنان، اى فرزند دخت مصطفى.

راوى گويد: به خدا قسم هر كس كه در مجلس حضور داشت بگريست، و يزيد ساكت بود.

زنى از بنى هاشم كه در كاخ يزيد بود شروع به نوحه نمود و مى‏گفت:

- يا حسيناه، يا حبيباه، يا سيّداه، يا سيّد اهل بيتاه، يا ابن محمّداه.

اى بهار و اميد زنان بى‏سرپرست و اطفال يتيم، اى كشته زنازادگان.

گريه از همگان به بانگ برخاست.

راوى گويد:

يزيد تازيانه خيزران را بخواست، و با آن به دندان هاى پيشين حسين عليه السّلام مى ‏زد.

ابو برزة الأسلمى‏[1] رو به يزيد كرد و گفت:

واى بر تو اى يزيد، آيا بر لب و دندان حسين بن فاطمه عليه السّلام تازيانه مى‏زنى؟!

گواهى مى ‏دهم كه ديدم پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله لب و دندان حسين عليه السّلام و برادرش حسن عليه السّلام را مى ‏ليسيد و مى‏ بوسيد در حالى كه مى ‏فرمود:

شما دو سيّد جوانان بهشتي انيد، خدا قاتل شما را بكشد و لعنت فرمايد، و جهنم را براي شان مهيا كند و چه بد فرجامى است!

راوى گويد: يزيد پليد به خشم آمد و امر كرد او را كشان كشان بيرون برند.

راوى مى‏ گويد: بعد يزيد خواندن اشعار ابن الزبعرى‏[2] را آغازيد.

كاش اشياخ (اجداد) من كه در بدر كشته شدند. ناله خزرج را از درد نيزه شاهد بودند

پس برخيزند و پايكوبى كنند و بگويند: اى يزيد دست مريزاد

ارباب و سادات آنان را كشتيم و انتقام بدر را گرفتيم‏

هاشم با سلطنت بازى كرد، زيرا نه خبرى آمده است و نه وحيى نازل شده است‏

من از خندف نباشم اگر از فرزندان احمد در برابر آنچه كرده انتقام نگيرم‏[3]

 السلام علیک یا ابا عبد الله الحسین